Tylluanod (Owls)

Pan fyddai'r nos yn olau,

A llwch y ffordd yn wyn,

A'r bont yn wag sy'n croesi'r dur

Difwstwr ym Mhen Llyn,

Y tylluanod yn eu tro

Glywid o Lwyncoed Cwm y Glo.

Pan siglai'r hwyaid gwylltion

Wrth angor dan y lloer,

A Llyn y Ffridd ar Ffridd y Llyn

Trostynt yn chwipio'n oer,

Lleisio'n ddidostur wnaent i ru

Y gwynt o Goed y Mynydd Du.

Pan lithrai gloywddwr Glaslyn

I'r gwyll, fel cledd i'r wain,

Pan gochai pell ffenestri'r plas

Rhwng briglas lwyni'r brain,

Pan gaeai syrthni safnau'r cun,

Nosai Ynysfor yn eu sun.

A phan dywylla'r cread

Wedi'i wallgofddydd maith,

A dyfod gosteg ddiystwr

Pob gweithiwr a phob gwaith,

Ni bydd eu Lladin,

Ar fy llw, Na llon na lleddf

Tw-whit, Tw-hw !

Owls

When the night was clear

And the dust on the road was white,

The bridge empty across the silent

Waters of Pen Llyn

The owls were heard in turn

From Llwyncoed, Cwm-y-glo.

As the wild ducks swayed,

Anchored in the moonlight,

And the lake on Ffridd y Llyn

Whipped so cold,

They called without remorse

To the roar of the wind from Mynydd Du woods.

As the clear water of Glaslyn slid

Into the dusk, as a sword in it sheath

And the distant windows of the mansion reddened

Amidst the green branches of the rooks

When fatigue silenced the dogs,

Night fell on Ynysfor to their sound.

And when the creation will darken

After its long mad day

And the ultimate silence befalls

Every worker and every job,

Their Latin tones will I warrant you

Be neither happy nor sad 'Too whit Too hoo'!