Pośród Kwiatów I Cieni

Odnalazłam się w tobie

Wiem, że inną mam krew

To już nie jest to samo

Inaczej czuję lęk

W samotności dryfuję

Coraz rzadziej wieje wiatr

Z trudem doganiam fale,

Których kształt

Zamykam w dłoniach

Bądź!

Bądź przy mnie!

Wtedy wszystko zacznie się od nowa

Zabierz i ukryj mnie

Bo dla ciebie tylko trwam

Pośród kwiatów i cieni

Pośród mgieł spowijających myśli

Wiem!

Mój ogród zniknie

Wszystko zacznie się od nowa

Z żalu nie dotkniętego

Cisza spływa we łzach

Ogarnięta jej krzykiem

Wracam w przeszłość, a tam

W samotności dryfuję

Coraz rzadziej wieje wiatr...