Barcelona

De 30ste verdieping was voor mij niet hoog genoeg

Ik keek uit over de stad, over het water

Ik zocht naar iets van jou, maar vond alleen iets van mezelf

Het zei me niets, dat was voor later

Ik zat in Parc Guell

Tussen Gaudi's mozaïeken

Zo gebroken en zo bont en blauw

Als alles in mijn hoofd en in mijn hart

De Ramblas op en neer, ik hoorde wel muziek

Maar ik wist dat die voorgoed veranderd was

En er was niets in Barcelona, niets in Barcelona

Er was niets in Barcelona, niets in Barcelona

Meer dan eens dacht ik dat ik je zag in deze stad

Dat je ergens heel even op me wachtte

Aan een tafel in het midden, maar toen ik goed keek was er niets

Een visioen breekt zo in twee bij een gedachte

Ik at op straat

En dronk door diepe dalen

Liet me rijden door de stad

Langs de hoeren en de kroegen en de havens

Van noord naar zuid, maar nergens iets te halen

En ik wist dat ik voorgoed veranderd was

En er was niets in Barcelona, niets in Barcelona

Er was niets in Barcelona, niets in Barcelona

Ooit kom ik terug

Ga ik Picasso achterna

De harde rake streken

Van een zinderend penseel

Een herinnering vooraf

De herinnering aan jou

Aan hoe je er niet was

En hoe je er nooit komen zou

Geschilderd in je favoriete geel

Dan is er iets in Barcelona, iets in Barcelona

Er was niets in Barcelona, niets in Barcelona