Donkerrood

De vraag is niet of er nog veel te zeggen valt

en of er ruimte is voor nog meer spijt

het antwoord is overduidelijk

het antwoord geeft zichzelf

mijn hart wordt

donkerrood

donkerrood

de ondergaande zon voelt niet langer warm

de zomer is voorbij en de lucht wordt

donkerrood

donkerrood

de vraag is zelden wie er schuld heeft en wie niet

het bloed kruipt toch waar het niet gaan kan

en nu is het genoeg geweest

het feest loopt op zijn einde

en de liefde ook

en mijn hart wordt

donkerrood

donkerrood

de ondergaande zon schijnt door het laatste glas

en het laatste beetje wijn en het licht wordt

donkerrood

donkerrood

de vraag is dus of wij nog zwaaien naar elkaar

en hoe je kijkt naar wie van jou was

het antwoord is overduidelijk

het antwoord schreeuwt zichzelf

en je ziet me

donkerrood

donkerrood

je ziet me

donkerrood

donkerrood