Iedereen

Kom mee, weg van de troosteloze koude leegte

Ergens heen waar de zon je lichaam streelt

En zomaar naar een plek waar je gezicht gezien wordt

Bij elkaar licht gehavend maar toch heel

Zijn we ooit perfect of net zo onvolmaakt als...

Iedereen

Die zonder op of om te kijken

Z'n dingen doet

Want iedereen wil zo graag echt iemand worden

Maar weet niet hoe

Voortaan lopen we samen door de droge vlakte

Langzaam aan verdwijnt de wereld uit het zicht

En zomaar gaan we staan kijken naar het gras dat groeit

Want bij elkaar is het grootste gat gedicht

Zijn we ooit perfect of net zo onvolmaakt als...

Iedereen

Die zonder op of om te kijken

Z'n dingen doet

Want iedereen wil zo graag echt iemand worden

Maar weet niet hoe

Kom maar liefste

Mee naar buiten

Als je daar al klaar voor bent

En liefste

Ik ben bij je

Wees jezelf maar

We zijn toch zo onvolmaakt als...

Iedereen

Die zonder op of om te kijken

Z'n dingen doet

Want iedereen wil zo graag echt iemand worden

Maar weet niet hoe