Wennen Aan September

Ze koopt haar bloemen zelf

Ze hoopt dat dan de lente aan komt waaien.

Maar diep vanbinnen weet ze wel, dat ze verwelken in een handomdraai.

Dat het water troebel wordt, dat ze hun hoofden laten hangen

The colour of anything, is buried underneath the the smell of sunlight.

And the moon that lies beneath

Hides the bitter truth.

That drowning in a bed of blooms, is better than the lies.

That slide from singers and the songs that slip their teeth.

Bij het vallen van de avond

Verlangt hij naar een spoor

Van een belofte in haar woorden

Dat weet hij wel

En de dagen blijven rennen

De kalender is een spel

Het is wennen aan September

Al zo snel.

Ze kijken naar elkaar, en ze vrijen met hun ogen wijder open dan ze ooit hebben gedaan.

Voor haar voelt het als hoop

Maar ze ziet dat het voor hem.

Meer een kwestie is van noodzaak door de stilte in haar stem.

All the summer's falling down,

And the sun is on the ground

Falling upon a pile of photographs,

And the days flame out.

In the dark among the ashes

On this calender-go-round

I got older in September

And there's no way out

De bomen worden kaler

(Autumn's falling down, around)

Zijn dromen bladeren vooruit

(The leaves are blowing eastward into town)

Als naar het eind van een verhaal

Haar warmte tevergeefs

(All your life you had the things you lose)

Zijn armen leger dan hij nu kan hebben

(The things you keep, the things you wish you'd never left behind)

Ooit had hij het allemaal.

Bij het vallen van de avond

And the summer's falling down

Sleept haar hart zich voort

And her heart is on the ground

Ze wil terug maar gaat toch door

A breath of wind among the photographs.

Dat weet ze wel

And the days fade out.

Heeft ze hem ooit leren kennen?

In the dark among the endings

Waren ze wel bij elkaar?

On this calender-go-round

Het is wennen aan september

Heading west into September

And the lights go down...

And the lights go down...

Veel te vroeg dit jaar