To, co najlepsze

Jak każdy młody ptak

kiedyś serca łamałam

czasem skłamałam

Co dzień pokory uczę się.

Chociaż życie często przypomina

wielki puchar pełen łez,

już wiem,

co nie złamie,

tylko wzmocni mnie.

Bo wszystko, co najlepsze,

przed nami jeszcze jest.

Ta jedna myśl nigdy nie opuszcza mnie.

Pewnie potknę się niejeden raz,

żeby wzlecieć, trzeba spaść.

Wszystko To, co najlepsze,

wciąż przed nami jeszcze jest.

Jak każdy młody ptak

czasem z losem skłócona,

wolności spragniona –

co dzień na błędach uczę się.

Nie chcę więcej rzucać słów na wiatr,

dziś milczenie złotem jest.

Gdy to zrozumiesz –

nic nie złamie Cię.

Któż nie szuka szczęścia?

Z lotu ptaka chcemy dostrzec je.

Niełatwo znaleźć klucz,

choć na wyciągnięcie ręki jest.

Za każdym razem,

gdy los surową lekcję daje mi,

wtedy nagle w mym sercu

odzywa się głos:

Teraz tylko nie poddawaj się…

Bo To, co najlepsze,

przed nami jest...