Voka

vaknaði sá eg vendi á ranguni

bíðaði helt meg enn vera droymandi

nakin, klárvakin á ferð

sást tú meg, tá eg kom hagar dalandi

tagdi eg, ella var eg tá talandi

var náttin so skýmlig sum nú

var eg líka stúrin sum tú

hoyrdi tú, tá ið muður mín talaði

minnist tú, hvat tað var ið eg ætlaði

hvat var tað, eg hugsaði tá

segðii eg, hvar eg kom frá

um eg nú vaknaði við

var tú tá við mina lið

høvdu vit tá funnið frið

um eg nú vaknaði við

nem við meg, so eg kenni meg livandi

tráða meg, so eg kenni meg elskandi

mín skuggi, mín uggi tú er