Hola, wpuść nas

To było wieczorem, w Europie,

może w Holandii, może w Belgii

Gwiazdy lśniły jak lampki na grobie

i szumiał wiatr, taki wielki.

Bo już jesień grała coraz szybciej

na akordeonie złotym

i leciały nad dachami skrzypce, liście,

klarnety i fagoty,

Choć godzina trochę późna;

jeszcze świecą twoje okna,

więc wołamy: hola, wpuść nas,

wpuśćże nas, pochmurnooka,

Nie będziemy spać na dachu,

otwórz drzwi i wprowadź w nocy

w twe mieszkanie pełne ptaków,

instrumentów, świec płonących.

Przelecimy przez pokoje

wiatrem, walcem, tłumem szumnym,

ozłocimy loki twoje

dźwiękiem gitar siedmiostrunnym...

To było wieczorem, w Europie, ...