Coraz bliżej

Jesteśmy coraz bliżej końca,

Nic nas nie jątrzy już, nie gniewa,

Tylko ta żałość przejmująca

Z serca do serca się przelewa.

Tak dobrze siebie rozumiemy,

Że już nam słów nie trzeba żadnych,

W tej umówionej zgodzie niemej

Wiem wszystko z oczu twych bezradnych

Wiem wszystko z pustki rozpaczliwej,

Która wysusza mnie i pali,

Z tej strasznej śmierci, którą żywy

Wlokę za sobą coraz dalej.