Do nocy

Daj mi serce kamienne i głuche,

By się w piersiach łamało milczeniem,

W oczach ciemność i w ustach posuchę

I skroś pamięć mą wiej zapomnieniem.

Może to mnie uleczy uwolni

Od bolesnej nieludzko czułości,

Będę zsychał się dłużej, powolnej,

Lecz żył, cierpiał i męczył się prościej.