Dla ciebie jestem sobą

Los, jak wszystkim dał mi jedną tylko postać

i nie nazbyt nią ucieszył mnie.

Ale zawsze potrafiłam inną zostać,

gdy wchodziła duża stawka w grę.

Dziś posiadam różnych twarzy cały rejestr,

w których lepiej, niż we własnej mi.

O, jak dobrze umieć być tym, kim się nie jest.

Ja umiałam, nim przyszedłeś ty.

Dla ciebie jestem sobą

i choć to tak mało jest,

nie potrafię być przed tobą nikim więcej.

Sztuczny wdzięk odbierasz słowom,

Czynisz zwykłym każdy gest.

I znów jestem tą tysięczną wśród tysięcy.

Tak mi z sobą nie do twarzy,

tak powinnam siebie kryć.

Ale kiedy na mnie patrzysz,

już nie umiem inną być.

Dla ciebie jestem sobą

i choć to tak mało jest,

nie potrafię być przed tobą nikim więcej.

Dostosować sposób gry do nowych reguł,

w efektownym fałszu ukryć się.

Potrafiłabym to zrobić dla innego,

a dla ciebie, a dla ciebie nie.

Już nie umiem mojej prawdy minąć granic

i to chyba jest niedobry znak,

że przed innym nie odkryłabym jej za nic

a przed tobą, a przed tobą tak.

Dla ciebie jestem sobą

i choć to tak mało jest,

nie potrafię być przed tobą nikim więcej.

Sztuczny wdzięk odbierasz słowom,

czynisz zwykłym każdy gest.

I znów jestem tą tysięczną wśród tysięcy.

Tak mi z sobą nie do twarzy,

Tak powinnam siebie kryć.

Ale kiedy na mnie patrzysz,

już nie umiem inną być.