Nie budźcie mnie

Nie, nie Nie budźcie mnie

Śni mi się tak ciekawie

Jest piękniej w moim śnie,

Niż tam, na waszej jawie

Bo tu, po tej stronie rzęs,

Cudowny bezsens sprawia,

Że bezlitosny sens

Moich spraw sensu nie pozbawia.

Więc jawą nie nudźcie mnie!

Nie! Nie! Nie budźcie mnie!

Po łące brodzę kwietnej

Mam we śnie nogi świetne

Nogami wrastam w łąkę

I teraz jestem pąkiem,

Po którym chodzi motyl,

Tak lekki jak sam dotyk

Lecz motyl trwa króciutko,

Bo wyczerpuje chód go..

Więc ze zmęczenia przysnął

I teraz jest mężczyzną

Z brodatą buzią Freuda,

W mankietach z celulojda

Ten Freud się kocha we mnie,

A mnie jest tak przyjemnie,

Że wciąż popełniam nowe

Czynności pomyłkowe.

Nie, nie, nie budźcie mnie!

Śni mi się tak ciekawie..