Stacyjka Zdrój

Stacyjka Zdrój, miasteczko przy niej

A nad miasteczkiem widzę tym

Jak niziuteńko niebo płynie

Na którym imię twe pisze dym...

Na rynku zawsze ludniej

Gdy targ przy starej studni

U wrót plebanii drzemie dziad

I kasztanami sypie wiatr...

Wciąż wracam na stacyjkę białą

Pociągiem, który lato wiózł

wesołych brzóz go sześć witało

sześć go żegnało zmartwionych brzóz...

Ze stacji droga krótka

Znajoma stara furtka zaskrzypi cicho:

-"Jak się masz?

Podobną kiedyś znałam twarz..."

A potem sień...ktoś drzwi odmyka...

głosy wzruszone...twój i mój...

A potem cień...i wszystko znika...

i już umyka Stacyjka Zdrój