Wyszłam i nie wróciłam

Dnia czternastego sierpnia 1963 roku

wyszłam z domu i dotychczas nie wróciłam.

Ubrana byłam w spódnicę w kratę i w białą bluzkę,

na nogach miałam niebieskie pantofle, byłam z gołą głową.

Ktokolwiek wiedziałby o losie zaginionej,

proszony jest o powiadomienie najbliższego komisariatu MO.

Niewykluczone, że idąc, nuciłam następującą piosenkę:

Wszystko, co mam,

dwa pokoje z ogródkiem,

długie noce, dni krótkie,

wszystko, co mam,

opierunek i wikt,

stertę nut, kilka płyt,

alkoholu kropelkę,

nitkę, guzik, pętelkę,

wszystko, co mam,

nawet kota i psa,

i piosenkę, co łka

wszystko to, wszystko, co mam,

tanie i drogie,

wodę i ogień,

wszystko to, wszystko, co mam,

trochę grosza w kieszeni,

trochę w duszy jesieni,

o czym marzę i śnię,

o czym nie wiem i wiem,

studia wyższe, a jakże,

i talencik, a także

komplet zalet i wad,

...dzieścia i parę lat,

miejsce na ziemi i dziurę w niebie,

wszystko zamienię na ciebie.

A ty... ty nawet o tym nie wiesz...

Wszystko, co mam,

nawet kota i psa,

i piosenkę, co łka

wszystko to, wszystko, co mam,

miejsce na ziemi i dziurę w niebie,

wszystko zamienię na ciebie.

A ty... ty nawet o tym nie wiesz...