Samotność jest jak bliski brzeg

Nie ma nic w tym świecie pewnego

W którym dzisiaj przyszło ci żyć

Nie ma nic tak bardzo ważnego

O co chciałbyś dzisiaj się bić

Smutne to, jednak fakt

Twoje serce objął chłód

Czy coś kiedyś ogrzać je zdoła?

Chyba tylko cud

Nic nie ma takiego

Co kochać byś mógł...

Samotność jest jak bliski brzeg

Przy którym toniesz

Chociaż dobywasz resztkę sił

By dotrzeć tam

I nagle twoje serce wie to

Już po sezonie

Gdybyś dopłynął, też byś był

Zupełnie sam

Twoje dni są zwykłą iluzją

Nierealne, lotne jak dym

Zakończone gorzką konkluzją

Który z nich potrzebny ci był?

Jesteś jak zimny głaz

Pogrążony w ciemnym śnie

Czy ożyje on kiedyś na moment

Mało kto to wie...

Nic nie ma takiego

Co kochać byś mógł...

Samotność jest jak bliski brzeg

Przy którym toniesz

Chociaż dobywasz resztkę sił

By dotrzeć tam

I nagle twoje serce wie to

Już po sezonie

Gdybyś dopłynął, też byś był

Zupełnie sam