Spieszmy sie

Spieszmy się kochać jak najczulej

zanim gwiezdny pył zamieni się w popiół

spieszmy się do miłości, której

brak czasem sił i zostaje z boku.

Bo my chmury nad głowami

gorzkimi kroplami strącane przez czas

bo my ulepieni z chwili, trzepotem motyli

wędrówką do gniazd, do gniazd.

Spieszmy się kochać naszych bliskich

ciepłem czułych słów, szklane krusząc mury

spieszmy się nim będzie po wszystkim

i już żaden cud nie przeniesie góry.

Bo my jak trawy szumiące

na bezkresnej łące, koszonej przez czas

bo my jak czujące drzewa z koroną do nieba

gęsty pragnień las - to my.

Spieszmy się do miłości, której

brak czasami sił i zostaje z boku.