Tu Czas i Wiek Nie Ma Znaczenia

Ledwo ze skorupki

pokażą czub –

już hop, siup,

drą pisklęta dziob,

Że każdy dorosły

to żłób!

A gdy już im włos

siwieje, to w głos

z głębi płuc,

starcy charczą w krąg,

Że każdy kto młody,

ten buc!

Ja człek nie młody i nie stary

słów na ten temat miałbym parę:

Tu czas i wiek nie ma znaczenia,

jak ktoś jest żłób – będzie żłób,

w młodości dniach, czy w smudze cienia,

jak ktoś jest żłób – będzie żłób!

Dogada się, proszę kolegi,

stary wał i debiutant wał,

żłób, co zna niegdysiejsze śniegi

i żłób żółtodziób na schwał!

Młody żłobie mój,

co wśród pał i dwój

w ławce trwasz,

nie przecz, proszę, oj,

że za wała ojczulka

masz!

Stary bucu, hej

i ty wardze swej

zadaj trud,

by wyznała to,

że każdy kto młody,

ten fiut!

Ja człek nie młody i nie stary

słów na ten temat miałbym parę:

A co bym miał – tak myślę sobie,

jak ktoś jest żłób – będzie żłób,

bez żłobu, czy przy wspólnym żłobie,

jak ktoś jest żłób – będzie żłób!

Dogada się, proszę kolegi,

stary wał i debiutant wał,

żłób, co zna niegdysiejsze śniegi

i żłób żółtodziób na schwał!