Habitat. Prolog

Każdy szuka swojego miejsca

Na wzgórzu, pod lasem, nad rzeką...

Każdy szuka swojego miejsca

Tuż obok lub bardzo daleko...

Każdy szuka swojego miejsca

W dolinie, na zboczu, wśród pól i łąk.

Każdy szuka swojego miejsca

Tuż obok lub bardzo daleko stąd.

Ile zdarzeń,

Tyle dat.

Habitat! Habitat!

Ile marzeń,

Tyle chat.

Habitat! Habitat!

Rośnie zboże,

Kwitnie sad!

Habitat! Habitat!

Miłość może

Stwarzać świat!

Habitat! Habitat!

Blask i cień

Od tylu lat

-Każdy dzień

To ludzki ślad...

Habitat!

Każdy szuka swojego miejsca,

Gdzie dzieci i drzewa by rosły.

Każdy szuka swojego miejsca

Wśród bliskich, a czasem wśród obcych.

Każdy szuka swojego miejsca

Wpatrując się w hełmy wyniosłych wież...

Każdy szuka swojego miejsca

Wśród bliskich, a czasem wśród obcych też.

Ile zdarzeń,

Tyle dat.

Habitat! Habitat!

Ile marzeń,

Tyle chat.

Habitat! Habitat!

Rośnie zboże,

Kwitnie sad!

Habitat! Habitat!

Miłość może

Stwarzać świat!

Habitat! Habitat!

Blask i cień

Od tylu lat

-Każdy dzień

To ludzki ślad...

Habitat!