Wadowice - Roma

Chcesz opowiem Ci o Wadowicach,

Ja chodziłam po tym samym bruku

Tak jak Karol, gdy był mały,

Wpatrywałam się wytrwale

W obraz Matki Boskiej pełen łask

Grałem w piłkę na tych samych łąkach,

Latem także się kąpałem w Skawie

I lubiłem stać "na Górce",

Gdzie był klasztor Karmelitów,

skąd swój słynny szkaplerz Karol miał

Wadowice- idę swoją drogą

Wadowice- pierwsze było słowo

Na tej drodze Panie daj rafy omijać

Wadowice - Wadowija

Wadowice - Wadowija

Wadowice, nasza wspólna szkoła,

Gdzie na murze był łaciński napis

Casta placis superis, co oznacza w tłumaczeniu

'To co czyste się podoba bogom'

To poeta rzymski Albius Tibullus

Jego werset drzwi gimnazjum zdobił

Wskazał chłopcu, stąd, z Wadowic,

do Świętego Miasta drogę, które potem Karol kochał tak

Roma, Roma - idę swoją drogą

Roma, Roma - pierwsze było słowo

Na tej drodze Panie daj rafy omijać

Moja Roma - Wadowija

Moja Roma - Wadowija

Wadowice, tutaj był początek

Ciepło mamy, którą wcześnie tracił

Brat, co nagle odszedł w ciszę

Ojciec zgięty na klęczniku

Jakby chciał wymodlić lepszy świat

Wadowice połaczone z Rzymem

Jego losem niewidzialną nicią

Człowiek idzie swoją drogą, ale go prowadzi słowo

Tylko źródło zawsze jedno jest

Roma, Roma (Wadowice) - idę swoją drogą

Roma, Roma (Wadowice) - pierwsze było słowo

Na tej drodze Panie daj rafy omijać

Moja Roma (Wadowice) - Wadowija

Moja Roma (Wadowice) - Wadowija