An En Jan

Het schelden is vertrouwd en houdt je jong

De woorden zijn al jarenlang versleten

Het komt niet meer zo hard aan

Zoals vroeger, toen 't begon

Het is nu ook veel gauwer vergeten

De kinderen spelen mee, ze zijn 't gewend

Ze balanceren heel behendig in 't gevecht

Ze weten: als je maar op je hoede bent

En vader is wel gek maar echt niet slecht

Het huilen heeft ook niet zoveel effect

Door tranen is men niet meer zo bewogen

't Getier komt heel spontaan en onbedekt

Ook al is de tekst niet meer zo overwogen

De gewoonte sloop er in, haast ongemerkt

Je zou bijna kunnen spreken van een stijl

En ook de mogelijkheden blijven onbeperkt

En af en toe is het ook nog wel eens geil

Want au fond is de basis heel erg sterk

't Heeft elkanders leven sterk verbonden

Ook al is 't schreeuwen soms een moeizaam werk

't Heeft de liefde niet geschaad, maar wel geschonden

Het is een kosmisch getreutel in de tijd

En dus is zo 't aardse oponthoud gevuld

En wat geeft het nou een klap of een verwijt

De scherven worden toch niet meer verhuld

En ze worden heus wel samen nog eens oud

Ook al zien hun ogen 's morgens wel 's rood

Ook al zijn hun tranen 's morgens wel eens koud

Ze houden elkaar vast tot in de dood