De Gek

Een gek liep op straat

In zijn nachtgewaad

En kon het met zichzelf goed vinden

Hij zong zijn eigen lied

Hij sloeg zijn eigen maat

En liet zich door de wereld niet binden

Hij danste zijn eigen vrolijke dans

En droeg op zijn hoofd een bloemenkrans

Hij zong in de wolken

Hij zong in de wind

Je kon hem al van verre horen

Hij plukte viooltjes

Voor ieder kind

Hij liet zich door geen mens verstoren

De kinderen lachten en gaven hem een douw

Maar hij zei: Ik ben de koning voor jou

Hij zong in de sloppen

En stegen van de stad

In de buurten waar mensen hem kenden

De een gaf hem dit

En de ander gaf hem dat

Omdat ze zijn liedjes herkenden

Hij ging nergens heen en hij kwam nergens vandaan

Je zag hem komen en je zag hem weer gaan

Ver van onze wereld

Ver van ons verdriet

Ver van ons dagelijks leven

En daarom is gek zijn

Zo gek nog niet

Dat geluk is niet een ieder gegeven

Kijk hoe hij loopt, hoe hij danst op de straat

Met zijn bloemenkrans, in zijn nachtgewaad