De Oude Man

De oude man schuifelt schimmig in de mist

Voor het eerst speelt hij dat hij onzichtbaar is

Niet meer nodig, want niemand zal hem storen

Muziek in zijn ziel, gelukkig en verloren

Vrij en vergeten en vermist

De oude man, zonder doel, zonder tijd

In deze stad, die hem zo dierbaar is

Het is vochtig en het water is half bevroren

Muziek in zijn ziel, gelukkig en verloren

Vol van getrainde eenzaamheid

De oude man, ontredderd in de mist

Oeverloos, omdat er geen richting is

Een afscheid wordt telkens nieuw geboren

Klappertandend en verloren

Nooit meer verlangd, nooit meer gemist

Uitgewist