Johnny Van De Vier Seizoenen

Ergens loopt een jongen aan de dingen en zichzelf voorbij

Hij voelt zich onbezorgd en vrij

Naar de hel met tijd, want vandaag is een eeuwigheid

Verliefd op zichzelf heeft hij lief, z'n liefhebberij

Z'n hart is er nog steeds niet bij

Is nog vermomd, want wie weet wie er straks nog komt

Johnny van de vier seizoenen

Johnny van de kouwe grond

Z'n dagtaak is de nacht en het feest heeft de overhand

Z'n vrienden zijn aan hem verwant

En de tijd verhult hem, hoe hij langzaam voortschrijdt

Er is altijd wel iemand die hem meeneemt aan de hand

Naar de bergen of het strand

Hij is mooi en kiest zuinig zijn prooi

Johnny van de vier seizoenen

Johnny van de kleine fooi

Hij kent heel goed de regels van 't oude spel

't Is en blijft een kestie van precisie

Hij loopt heel gedwee met z'n weldoener mee

't Is en blijft een kwestie van klandizie

De tijd breit aan de lachrimpels zorgelijke rimpels bij

De jaren gaan niet meer opzij

En de nacht is niet meer van dezelfde kracht

Z'n jeugd trekt als een glimlachende page aan hem voorbij

Hij blijft achter en is niet meer vrij

Er is niet veel tijd en de dag is onzekerheid

Johnny van de vier seizoenen

Van de loze tederheid