Dagur þrjú

Sólargeislar brennandi

sækja að mér.

Loftið rykmettað kitlar vitin.

Ekkert í sjónmáli

nema einsemdin.

Tíminn er sem gróið tré

hreyfist aldrei.

Skýtur rótum sínum fast í mig.

Ég hugsa bara um

að komast burt.

Langur dagur líður hægt,

loksins búinn.

Kuldinn umlykur mig,

hægir hugsun.

Að lokum lognast út

við dauðans dyr.

Værum blundi vakna af,

nýr dagur.

Veruleikinn blasir við,

ég er alein.

En áfram tóri ég

og dagana tel.

Alein í eyðimörk...