Ringulreið

Ég hafði enga ástæðu

ég hafði enga afsökun

fyrir þungu orðunum

sem ég missti út úr mér.

Andartakið staðnaði

þögnin var svo þrúgandi

ég reyndi að leita í augu þín

en þau voru tóm.

Hugsanirnar hringsnerust

skynsemin var flogin burt

ég heimsku mína harmaði

nú var botninum náð.

Ég orðum saman raðaði

því tekið hafði ákvörðun

að gefast upp í stríðinu

áður en það hófst.

Því ég hleyp stundum

fram úr mínum hugsunum

en hrasa á sprettinum

og fell svo harkalega niður.