Święto

Tak niewiele trzeba nam:

Dwoje ludzi, serca dwa i...

Przestaje istnieć świat,

A dłonie tak tęsknią.

Blisko twarzy druga twarz,

Jakiś blask nieziemski trwa

I z zupełnie zwykłych spraw

Robi się... święto.

A te serca - białe kartki dwie,

Całkiem białe jak śnieg.

Sympatycznym atramentem

Pachną.

Jakiś spacer w strugach dnia

I z rękawa fiołki dwa,

Nieporadny, czuły gest

I cisza pomięta.

Na serwetce jakiś wiersz,

Zapach, co odurza Cię

I z niczego robi się...

Święto, święto.

Żadnych parad ani wielkich słów,

Grosik szczęścia na pół,

Mała wyspa dla małych ludzi,

Dla nas... święto.

Tak niewiele trzeba nam:

Dwoje ludzi, serca dwa i...

Przestaje istnieć świat,

Robi się... święto