Raudedauden

Ein haustdag på fjellet

gjeng ei kjerring med rive

Daudens raude dotter

et fingrar frå eit knyte

Med handi for augo

skyggjer ho for soli

Ho fer gjenom heimen

der svartedauden fór

I dei gule augo

lyser bjarte hatet

Blodet strøymer yver skallen

eit skaut frå farne dagar

"Dauden den raude

Eg skal vitja kvar gard

sope kvar krok"

mekrar kjerringi

"I jordi med kristenfolket

fyrr gjev eg meg ikkje

Raudedaudens rive

vert det siste dei ser

Eg matar flugor og rottor

med deim som rudde landet

Ingen gnagar skal svelte

ingen rovfugl hungre

Kvar knok fram i dagen

ut i soli med kvart bein"

I stilla etter heksi

ligg vangane aude