Ótta

Þú valdir þennan veg,

Þér fannst hann vinur þinn.

Þú klappar mér á kinn,

Hnífunum stingur inn.

Við ótta ég nú sef,

Ég ekkert lengur gef.

Ég taldi þig minn frið,

En varðst að illum sið.