Dworzec główny

Stąd wszystkie drogi

w nieznane się drożą

lecz każdy tor

jest tylko ślepym torem

Z ręcznym bagażem

co wzięty z peronu

chcemy się zebrać

na wielką rozmowę

Słowa w tunelach gardła

drzemią zatrzymane

krztusząc się gęste

jak gruźlik nad ranem

Gdzie my jesteśmy

na którym zakręcie

czy stać nas jeszcze

na śmiech zwrotniczego

Pociągi nasze

racji pełne

piętrzą się wagon

za wagonem

Z rozkładu jazdy

nic nie wynika

wciąż blade światło

pod semaforem

Stąd wszystkie drogi

w nieznane się drożą

lecz każdy tor

jest tylko ślepym torem

W świetle jak w snopie

nijako błyszczymy

i ciemne piwo nocy

zlepia nam włosy do snu