Już nie jestem ich

Przyjeżdżam jeszcze czasem

do miasteczka - naparstka Galicji

mało kto mnie poznaje

już nie jestem ich

Czas tu powozi dorożką

i wciąż wychodzi na swoje

ludzie mają się dobrze

jeszcze lepiej konie

Tak blisko a tak daleko

jesteśmy ze sobą

nawet wódka wypita

tkwi we mnie jedną nogą

Nie udałeś się nam

mówią rozgoryczeni

jesteś ziemianinem

lecz ciągle bez ziemi