Zawirował świat

chmury skłebione niosą mrozy i snieg

wiatr gwiżdże w nieszczelnych futrynach

kolejny raz pociąg spóźnia się

znak że znowu zaczyna się zima

uuu... zawirował świat

jak płatki śniegu na dworze

stare wspomnienia odżyły znów

niewiele nam to jednak pomoże

królowa śniegu srebrnym welonem swym

przykryła prawie świat cały

wystawić nos poza domu próg

to wyczyn nie lada śmiały

uuu...

szare poranki i krótkie dni

każde z nas ma dziś tylko dla siebie

tysiąc listów strawił pieca żar

w tym dwieście pięćdziesiąt od ciebie