Zagubieni

Wraz z tysiącem innych statków wypłynęłaś w niewiadomym Ci kierunku,

Wiatr pchną twe marzenia w wielki żagiel zapomnienia,

Byłaś ciągle zagubiona w rozpędzonym szarym świecie,

Teraz płyniesz swoim statkiem oszukując czas i życie,

I oddalasz się powoli w zapomnieniu gubiąc życie. Aaaaaaaaa.....

I posyłasz ciche prośby na niewinnych płatkach róży,

no i czekasz na odpowiedź, która nigdy nie nadchodzi,

więc porzucasz swe marzenia tak jak zbędny życia balast,

Płynąc dalej swoim statkiem oszukując czas i życie,

I oddalasz się powoli w zapomnieniu gubiąc życie.