Tvoite baknezi na moite beli kosuli

Прости ми што те навредив

со ништо веќе не би погрешил

Моите зборови заборави ги

ко да не ни биле кажани

Бакни ме и прегрни ме

ја признав веќе душо вината

Дај не мачи ме ајде прозбори

Во нас верува судбината

(рефрен)

Твоите бакнежи на моите бели кошули

Цела ноќ ми будат спомени

Две недели разделени и осамени

Зар некој може да те замени?

Снегови стојат меѓу нас

со бакнеж можеш да ги растопиш

Срце сонува и ќе направи мост

од твоите нежни прегратки