Regin Smiður

Viljiđ tćr nú lýđa á

međan eg man kvřđa

Um teir ríku kongarnar

sum eg vil nú um rřđa

Grani bar gulliđ av heiđi

Brá hann sinum brandi av reiđi

Sjúrđur vá á orminum

Grani bar gulliđ av heiđi

Hundings synir í randargný

teir skađan gřrdu har

Eitur var í svřrinum

teir bóru móti mćr

Fávnir eitur ormurin

á Glitrarheiđi liggur

Regin er ein góđur smiđur

fáum er hann dyggur

Hann var sćr á leikvřllum

imillum manna herjar

Rívur upp eikikelvi stór

hann lemjir summar til heljar

Eystantil undri heyginum

iđ dreingir eyka tal

Dimmur er hesin dapri dagur

niđur í mold at fara

Har komm mađur á vřllin fram

eingin iđ hann kendi

Síđan hatt á hřvdi bar

og finskan boga í hendi

Har komm mađur á vřllin fram

hann vá viđ eggjateini

Eyga hevđi hann eitt í heysi

knept var brók at beini

Ormurin er skriđin av gullinum

tađ man frćttast víđa

Sjúrđur setist á Granar bak

hann býr seg til at ríđa

Grani bar gulliđ av heiđi

Brá hann sinum brandi av reiđi

Sjúrđur vá á orminum

Grani bar gulliđ av heiđi