Siedem

Mam suknie z piór a każde z nich

To wiara w nadchodzące dni

Codziennie jedno z takich piór

Porywa wiatr i w stronę chmur

Unosi je

Lekka jak papierowy ptak

Wysyłam co dzień w niebo znak

W błękit zimny jak nos psa

Niech troszczy się o świat

Obok mnie nadzieja że

Na dworcach smutku i w parku łez

Że mogę wszystko w sukni z piór

Stopy na ziemi głowę wśród chmur

Mam swoje miejsce czas

Choć drży jej głos nie traci sił

Dotyka czule w ciemne dni

Pilnuje by porywczy wiatr

Nie zrywał moich piór

Miękko wkradł się dzisiaj świt

Po ciemnej nocy nie ma nic

Niech lepszy świat dziś mi się śni

Ciepłych chwil i jasnych dni

Bezpieczna w mojej sukni z piór

Z nadzieją jasną u mych stóp

I kocim krokiem tańczę gdy

Na harfach wiatru grają mi

Potężny życia hymn

W krainę słońc z krainy mgieł

W krainę „tak" z krainy „nie"

Na harfach wiatru boski dźwięk

Skąpany w księżyc

Miękko wkradł się dzisiaj świt

Po ciemnej nocy nie ma nic

Niech lepszy świat dziś mi się śni

Ciepłych chwil i jasnych dni

Nowy świat przez okna drzwi

Nadchodzi a z nim jasne dni

Tęczowy ten na niebie łuk

To dla mnie to dla ciebie cud