Izolda

To była Izolda smutniejsza od łez

Niebieska jak ziemi tło

Jeszcze dziś wierny jej jest

Nocą mój cichy dom

To była Izolda mądrzejsza niż ja

Wierniejsza niż noce złe

Jak sadów różowa mgła

Wiosną mi rozwiała się

Lecz został cień

i coraz większy liści szum

­gorliwe sny

garbatych drzew,

bielonych pni.

Nim coraz krótszy będzie każdy dzień

i coraz większy naszych gości tłum,

do naszych drzwi

zastuka ktoś.

To może Ty?

To może Ty?

To była Izolda smutniejsza od łez

Niebieska jak ziemi tło

Jeszcze dziś wierny jej jest

Nocą mój cichy dom

To była Izolda mądrzejsza niż ja

Wierniejsza niż noce złe

Jak sadów różowa mgła

Wiosną mi rozwiała się

Lecz został cień

i coraz większy liści szum

­gorliwe sny

garbatych drzew,

bielonych pni.

Nim coraz krótszy będzie każdy dzień

i coraz większy naszych gości tłum,

do naszych drzwi

zastuka ktoś.

To może Ty?

To może Ty?

To była Izolda smutniejsza od łez

Niebieska jak ziemi tło

Jeszcze dziś wierny jej jest

Nocą mój cichy dom

To była Izolda, mądrzejsza niż ja,

wierniejsza, niż noce złe.

Jak sadów różowa mgła -

znikła mi

pośród drzew,

wielkich drzew...